dinsdag 3 juli 2012

Brief aan Josje

Omdat sommige mij ernaar vragen: column over Gert en Josje in Het Laatste Nieuws, verschenen 27 juni:


Liefste Josje,


Als leeftijdsgenotes onder elkaar moet ik het je vragen: lag het aan je overgare spaghetti bolognaise of je ingezakte cupcakes dat je nochtans veelbelovende relatie met Gert Verhulst vroegtijdig strandde? Grote ogen trok ik, toen je ex-geliefde amper twee weken na de aankondiging van jullie samenzijn in Knack al ongezouten zijn mening gaf over wat hij van een vrouw verwacht. Een vrouw moet kunnen koken, dat stond voor Gert als een paal boven water. Een exemplaar dat het niet kan, is een gruwelijke uitvinding van de moderne tijd, en feminisme een vreselijk woord, aldus mijn jeugdidool. 'Nou breekt mijn klomp', dacht ik toen in jouw plaats. Dat had je wellicht niet zien aankomen tijdens die eerste wittebroodsweken die je - zo verbeeld ik me - doorbracht op de luxezeilboot van je 'nieuwe huisdier' (Jouw woorden op Twitter, Josje). Het beest zou zich misschien toch niet zo makkelijk laten temmen als eerst gedacht. Een verliefde Gert zag het nochtans een maand geleden nog zo rooskleurig in, toen hij op een persconferentie van de Studio100-kookzender Njam! liefdevol naar jou verwees als 'een jonge, ambitieuze Hollandse huisvrouw'. Ik geloof dat dat het moment was dat ook mijn andere klomp brak. Had hij het Hollandse goudlokje zo snel getemd? Begrijp me niet verkeerd: er is niets mis met toegewijde huisvrouwen of onvervalste keukenprinsessen. Wél vind ik het eng dat je nieuwbakken partner die kwaliteiten van jou verwacht. Ik kan me voorstellen dat jij toch iets anders voor ogen had toen je je inschreef voor de zoektocht naar een nieuw K3'tje. Verdorie, je verruilde zelfs je thuisland voor de vrolijke meidengroep. En dat allemaal om nu als 'huisvrouw' bestempeld te worden, hoewel jij jezelf op je Twitterprofiel toch zo trots omschrijft als 'zangeres' en 'danseres'? Ik denk niet dat het leeftijdsverschil van 18 jaar Gert en jou parten heeft gespeeld, Josje. Om het met een huizenhoog cliché te zeggen: je bent maar zo oud als je je voelt. Een generatieconflict lijkt me een betere omschrijving als verklaring voor de breuk. Als vrouwen van 26 hebben wij van onze moeders geleerd dat een meisje mag dromen, maar vooral dat ze die dromen ook kan waarmaken. Journaliste, advocate, pilote of zelfs beroemde zangeres: the sky is the limit. Dat de tijd die we achter het kookfornuis spenderen, er door onze brandende ambities wat bij inschiet, nemen we er dan maar bij. Anno 2012 bestaan daar gelukkig oplossingen voor: kant-en-klaarmaaltijden, overheerlijke traiteurs, kookzenders als Njam! die ons een gezonde maaltijd in 20 minuten leren klaarmaken (is het niet, Gert?) en - vooral - de mogelijkheid om met onze partners een gebalanceerde rolverdeling uit te werken. Moeilijk gaat ook, drukt mijn mama me altijd op het hart. Alles komt goed, nog zo'n wijze raad van haar. Gewoon wat tijd geven. De zomer staat voor de deur: ik wed dat jij je snel weer 'oya lélé' voelt.