donderdag 23 augustus 2012

The babe diaries



Vrouwen ongevraagd labelen als ‘babe’: vrouwonvriendelijk of niet? Er is al een aardig boompje over opgezet. Vandaag tweette ik het volgende, als reactie op een opiniestuk van Patrick De Witte in De Standaard:

“Het is niet omdat sommige vrouwen met zaadvragende ogen en te kleine bikini in de P staan, dat elke vrouw een babe wil zijn.”

Mijn kleine bijdrage aan een discussie die zowel mannen als vrouwen snel op hun paard krijgt.
Omdat het nu eenmaal moeilijk is om in 140 tekens genuanceerd uit de hoek te komen, vat ik hier snel even mijn mening samen. PDW vroeg zich af of ‘babe’ wel zo’n vrouwonvriendelijk label is als sommige vrouwen (en mannen, vergis je niet) vinden. Ik geef de man helemaal gelijk wanneer hij stelt dat het stuitende, bedreigende seksisme dat Sofie Peeters aanklaagde in haar documentaire ‘Femme de la Rue’ een ander paar mouwen is dan een verzameling knappe meisjes online te grabbel gooien en ze ‘babes’ te noemen. 

Maar het laatste legt een sluimerend seksisme bloot waarbij we toch even stil moeten staan.
‘Babe’ reduceert vrouwen tot fijne vleeswaren – de uberbabe is niet voor niets Pamela Anderson.
Anderson heeft er een aardige cent aan verdiend natuurlijk – en wie ben ik om vrouwen te verbieden in mannenmagazines te poseren met een walgelijk diepe décolleté en een duckface? Maar een verheffende boodschap dragen de plaatjes niet uit. Een paar weken geleden stond er een knappe jonge vrouw in P die zo’n piepklein bikinibovenstuk droeg dat haar borsten er onderaan voor de helft kwamen uitpiepen. Aantrekkelijk? Voor een bepaald segment heren wellicht.
 Ik zag vooral een mooie vrouw die zichzelf in de markt prijst als charcuterie – kijk, ik heb borsten!
Dat is haar goed recht, hoewel ik het betreur dat vrouwen zich anno 2012 nog steeds op deze manier willen presenteren aan de wereld. Ontdaan van alle magie, verworden tot borst en bil.

Het wordt pas echt een probleem als vrouwen ongevraagd als babe gecategoriseerd worden. Ik denk dan aan Kim Geybels. De jonge artse werd in de slangenkuil die politiek heet als babe gelanceerd, en kwam nooit van dat label af. Enkel omdat ze jong en mooi was en het aandurfde om een rokje te dragen dat 5 cm boven haar verleidelijke knie kwam. Geybels had nochtans haar studies Geneeskunde met glans afgemaakt – dat lijkt me een straffere prestatie dan haar vestimentaire keuzes of reeënogen.

Nee, ik wil geen babe zijn. ‘Wil je dan een motzak zijn’ (sic) vroeg een fijnbesnaarde jongeman mij vandaag op twitter. Het is alsof je als vrouw maar ‘blij’ moet zijn als iemand je een babe noemt en je reduceert tot een homp vlees. ‘MAAR JE BENT WEL KNAP HOOR, BABE.” Alsof er geen tussencategorie bestaat: babe of motzak, kies maar. 

Noem mij dan maar een motzak. Al mag u me natuurlijk ook altijd charmant, aantrekkelijk, grappig, intelligent, of goedlachs noemen. Maar babe? Neen bedankt.